cahil bir insanım

Belki okumuşluğum var ama cahilim işte
Çünkü cehalet okumuşlukla hiç mi hiç değerlendirilmez..
Cahil bir insanım..
Belki öğretmenim olsun
Yine cahilim çünkü, ancak yaşadığımız bilgi bizimdir, gerisi nafile
Kendisini ıslah etmeyen başkasını asla ıslah edemez der peygamber,
Cahil bir insanım…
Yirmi beşinde bile hayatı öğrenemedim
Bu gidişle ölünceye kadar çözemeyeceğim,
Sırlar sır içinde saklı.
Cahil bir insanım…
Gün geçtikçe daha da acizliğim artıyor,
Fakrımın nihayeti yok,
Cahil bir insanım…
İnsanları geç tanıdım hep,
Ama erken yedim tokatlarını.
En son işlenmemiş ve el değmemiş bir inci tokadı yedim,
Cahil bir insanım…
Aldandım belki ama ben bu cehaletimle bile aldatmadım hiçbir kimseyi.
Hepsi hala abla, abi ve kardeş tadında hatıramda,
Hala kapım açık, hala onlardan haber beklerim,
Çünkü benim kapımda yer yok düşmanlığa..
Belki bazen ilkin sinirlenip kızabilirim ama devam ettiremem..
Cahil bir insanım…
Ama hayatı gazetelerden, filmlerden değil yaşayarak öğrendim,
Yine hala da cahilliğim yüzümden okunuyor benim..
Cahil bir insanım…
Bu yüzden antik kentten
Yedilerin ve Danyal peygamberin kentinden bir zindan kentine geldim,
Keçi inadını başkalarına bıraktım
Belki en güzeli bu oldu benim için,
Cahil bir insanım…
Yine de şiiri, kitapları ve satrancı seviyorum,
Gülleri seviyorum,
Gül peygamberini canımdan daha da çok seviyorum…
Cahil bir insanım…
Ama ben kendimi bu halimle yani cehaletimle daha çok seviyorum.