Bir bulutun akıp giden gölgesi gibi gezer
ellerimin sessiz koyu gölgesi ılık teninde
Göz kırpar sevdâm üşüyen titrek bir yıldız
misâli gecenin ıssız karanlığındaki nurlu varlığına
En derin duygularım dalga dalga vurur sahillerine
aşkım binlerce köpük olur çarpar gönül kıyılarına
Bir avuç kum olur dökülür zaman usul usul
parmaklarımın arasından yavaşça akar mâziye doğru
Ilık bir yaz meltemi gibi tel tel okşar nefesim
o sırma saçlarının kadifemsi yumuşaklığını
Sevdâ yüklü sözcüklerim uçuşur kanat kanat
konar gönlünün çiçekler açan nârin dallarına
Şafağın ilk ışıkları, sonsuzu saran ufuklar boyunca
aydınlık yüzünü gösterdiğinde âheste âheste
Doğan yeni bir günü kucaklarız sevgiyle ve ümitle
aşkı ruhumuza çekeriz aldığımız her bir nefeste.